Հայաստանի ճանապարհները ներդրումների կարիք ունեն․ ԵԶԲ-ն պարզաբանում է իրավիճակը
Եվրասիական տարածաշրջանում մինչև 2035 թվականը նախատեսվում է կառուցել կամ արդիականացնել 325 տրանսպորտային ենթակառուցվածքների նախագիծ՝ գրեթե 234 միլիարդ դոլար ներդրումներով։ Բայց այստեղ հետաքրքիր թիվ կա՝ եթե այս գումարը բաժանենք հաջորդ 10 տարիների համար տարածաշրջանի 13 երկրի ընդհանուր ՀՆԱ-ի հետ, միջինը կկազմի պարզապես 6.9%:
Ամենամեծ խնդիրը նկատելի է Աֆղանստանում, Ղրղզստանում, Տաջիկստանում, Մոնղոլիայում և Հայաստանում. այստեղ միջին ցուցանիշը հասնում է 18,4%, ինչը խոսում է մեկ պարզ փաստի մասին. այս երկրները տրանսպորտային կապերի տեսանկյունից շարունակում են զգալիորեն թերզարգացած մնալ:
Ինչո՞ւ է սա կարևոր: Բոլոր այս երկրները մասնավորապես ցամաքով շրջապատված են, ինչը սահմանափակում է իրենց միջազգային առևտրի հնարավորությունները։ Լեռնային տեղանքը բարդացնում է ճանապարհաշինությունը և զգալիորեն բարձրացնում ներդրումների արժեքը։ Մշտական ներդրումներ չկատարելը կարող է շուկայական կապերի թուլացման, տրանսպորտի դանդաղ զարգացման և տնտեսության ստվերային հատվածի աճի պատճառ դառնալ։
Մեկնաբանելով այս տվյալները՝ պարզ է, որ Հայաստանի և նման երկրների պահանջը տրանսպորտային ենթակառուցվածքների արդիականացման համար չափազանց մեծ է: Մի կողմից, ներդրումներն այսօր բարձր են թվում, բայց իրականում դրանք դեռ չեն բավարարում երկրում ճանապարհային ու լոգիստիկ համակարգի կենսական անհրաժեշտությունները:
Այս միտումը ցույց է տալիս՝ հաջող զարգացած տարածաշրջանային կապեր ապահովելու համար անհրաժեշտ է շատ ավելի համապարփակ ռազմավարություն. այս ներդրումները պետք է միտված լինեն ոչ միայն մեծ մայրուղիների կառուցմանը, այլ նաև գյուղական, լեռնային և մարգագետնային ճանապարհների արդյունավետ կապակցմանը: